امین بسمل
رنګ اخلم له ګلوګلورین لرم نیګار زه
هرڅوچې یې وینم نه مړېږم په دیدار زه
داچې ورځ تربلې تازه کېږم څوک خبر نه دي
زېری په ما شوی نوربه نه کړم انتظار زه
وایې ړاوکاروان دداستانوله یونظرسره
هم یې په خوږه موسکا ېخود کړم هم خمارزه
ماورته شبنم اوښکې په سترګوکې نیولې وي
ګل غوټۍ ویده وي ورته ناست یم ترسهارزه
کله چې غونچه خوله سپڼوي بلبلان سورکړي ساز
لی اوتال دمینې سره ګرم کړم ستارزه
راشي دغزل په پردوګرمې کړي نغمې نغمې
ښکول یې کړم پستې پاپۍ رخساریې په باربارزه
وخت دصبح دم دی ځه چې پورته شواوخدای یادکړو
نورله داابس خوبونوډېریمه بېزار زه
هومره به په جګوسترګوځم درب حضورلره
څومره چې تاښکول کړمه اوڅومره دې سینګارزه
دومره چې ماغواړې نوداهم واوره بسمله ته
بیابه دې خپه نه کړم په قران کوم اقرار زه