سمیع الدین افغاني
بل مــــې وژنــــې او تـــه ګـورې
څـه عجيـبـه شــــانته ورور ېې
د وطن په غيږ کــــې لوی شوې
ورتــــه واېـــې سپکې سپورې
د پــــــــردوســــره دې راز دی
خوحـــــاکم زمــاد کــــورېــــې
خـــوږ وطن دې په بل خرڅ کړ
تش په خوله واېې چې ورورېې
چې يووالــــي تــه دې بـــولي
جــوړوې بــــانې څــــه نــورې
دا وطــــن د هــــر افــغــان دی
ته شمـــلې پــه سپکه ګورې
تاريخونــه يــــې ژونــدي دي
دا چنــــګيز او مغــــل ګــورې
قدرتـــونــــه پــه ګــونډو شول
سورلښـــکر اوپرنګ پورې
خـــو يــــوه خــــبـــره واوره
که هرڅه پــه زړه کې تور ېې
چې تـيــارو رپسې رڼا شته
بيا په کومو سترګو ګورې؟
نن يــــووالی ضــــرورت دی
که اصيل بــچـــې د مـــورېې
د ملــــی ګټو پاس بــــان شه
که په هر تنظيم کې جوړ ېې
نور د جنــــګ لمن کړه ټوله
که خلاف د ظـــلم او زور ېې
افغاني احساس اشنــــا کړه
چــې د هــــر زخـــم ټکــوریې
————————-
Follow